हालसालैका लेखहरु : उड्ने रहर छ,(उमा शर्मा ) तब पो दशैं आउँथ्यो,(गोतामे साँहिलो) नाप्नै सकिएन ,(रजनी श्रेष्ठ) धेरै सिकायो यो कोरोनाले,(उमा शर्मा) गिद्धहरु रमाउँदैछन्,(बासु श्रेष्ठ) आव्हान,(रजनी श्रेष्ठ) ग्रीन कार्ड,(सुदीपभद्र खनाल) लश्कर,(गोविन्द गिरी प्रेरणा) अभिनन्दन !!!!,(ऋषिराम अर्याल) गड्यौला उर्फ सत्यराज ,(कृष्ण बजगाईं )

एउटा कथा

विद्या सापकोटा, (हालः शंकरदेव कलेज, काठमाडौं)



सह-अस्तित्वको लडाई
तछाडमछाड चल्दै गर्दा
प्रेम आलापमा निमग्न जोडी
बे-हिसाब घुड्क्याउदै प्रेमिक विषादी ॥
 
जन्मने धरातल एउटै
हुर्कने अनि मुस्कुराउने सँगै
एकै भित्तामा ……एकै कुनामा
खित्खिताउछन् निर्जन बस्तीभरि
एक बोट, अर्को बुट्यान ॥
 
ढोङ्ग पाल्छ एउटा
आफू रुझेर तिमीलाई बचाएँ
प्रेम पोख्छे अर्की
काँढा बनेर तिमीलाई जोगाएँ
एक काफल, अर्को ऐंसेलु ॥

थाहै नपाइ
एक शासक /अर्को शासित
होचिएकी एउटी
बोटमुनी/बोटछेउमा
बोट ओरिपरि ………
बुट्यान बनेर
सदियौंदेखि थामिरहेकी
प्यारको भार
लुटिदैं /बचाउदै
थिचिदै /अग्ल्याउदैं ॥
 
भनिन्छन्/भनाइन्छन् सँगै
सुनिन्छन्/सुनाइन्छन् सँगै
चिनिन्छन्/चिनाइन्छन् सँगै
काफल-ऐंसेलु/ऐंसेलु-काफल
तर ………
सुनिएन/सुनिदैंन कतै
गाएन /गाउदैंन कोही
ऐंसेलुको नामका कुहुकुहु ॥
 
त्यस्तै एउटा कथा हाम्रो
म/तिमी
तिमी/म
एक तिमी/अर्को म
तिमी बोट /म बुट्यान
तिमी काफल /म ऐंसेलु ॥

01/15/2010

Comments

अनुकुल प्रकाश

बिम्बको प्रयोग र कलात्मक शब्द समायोजन, गहिरो भाव ।

सम्पर्क माध्यम

khasskhass@gmail.com
Share |