हालसालैका लेखहरु : उड्ने रहर छ,(उमा शर्मा ) तब पो दशैं आउँथ्यो,(गोतामे साँहिलो) नाप्नै सकिएन ,(रजनी श्रेष्ठ) धेरै सिकायो यो कोरोनाले,(उमा शर्मा) गिद्धहरु रमाउँदैछन्,(बासु श्रेष्ठ) आव्हान,(रजनी श्रेष्ठ) ग्रीन कार्ड,(सुदीपभद्र खनाल) लश्कर,(गोविन्द गिरी प्रेरणा) अभिनन्दन !!!!,(ऋषिराम अर्याल) गड्यौला उर्फ सत्यराज ,(कृष्ण बजगाईं )

शुन्यको घाउ

प्रकाश सायमी, (सैंबु, ललितपुर)


  
 कवि हुँ म
 कहिलेकाहिँ सरकार प्रमुखको प्रतिज्ञाले भन्दा कविताले सताउँछ मलाई
 र छटपटिन्छु पानाभरि भरि
 कहिलेकाहिँ
 सेनाका बन्दूकले भन्दा
 आफ्नै कलमले तर्साउँन्छ मलाई
 र पछुताउँछु अक्षरभरि भरी
 
 आजकाल म सोच्छु बम र बारुद भन्दा
 मेरै कविता
 मेरै लागि हानिकारक भइरहेछ
 म हरेक कविताको जन्म अगि मरिरहेकोछु
 म हरेक कविताको जन्मसँगै मरिरहेकोछु
 
 मलाई थाहा छ
 यो देशका कैयन् कवि भोकै मरे
 कविता लेख्दालेख्दै
 भोक मेटाउन नसकेर कविता लेख्ने कविहरुलाई
 उनकै कविताले कति सराप्यो होला
 कति पो रुवायो होला
 
 म कुनै नयाँ कविता लेख्दा
 सँधै सोच्छु
 मेरो मृत्युपछि
 अनाथ हुने
 मेरा कविताले
 मलाई मृत्युपश्चात् कति सताउलान्
 
 मेरो कविता मजस्तै एक्लो
 निहत्था भएर
 एकदिन मर्नु नै छ भने
 किन आफ्नो जन्म स्वीकार्छ
 
 कवि हुँ म
 कहिलेकाहिँ
 कविताले भन्दा
 आफ्नै जीवनले मलाई
 घरिघरि सताउँछ ।

Comments

सम्पर्क माध्यम

khasskhass@gmail.com
Share |