हालसालैका लेखहरु : उड्ने रहर छ,(उमा शर्मा ) तब पो दशैं आउँथ्यो,(गोतामे साँहिलो) नाप्नै सकिएन ,(रजनी श्रेष्ठ) धेरै सिकायो यो कोरोनाले,(उमा शर्मा) गिद्धहरु रमाउँदैछन्,(बासु श्रेष्ठ) आव्हान,(रजनी श्रेष्ठ) ग्रीन कार्ड,(सुदीपभद्र खनाल) लश्कर,(गोविन्द गिरी प्रेरणा) अभिनन्दन !!!!,(ऋषिराम अर्याल) गड्यौला उर्फ सत्यराज ,(कृष्ण बजगाईं )

मेरो वाध्यता

सन्तोष थपलिया, (न्यु योर्क)

Comments

keshav

तपाई को कविताका हरफ हरु ले  नेपाली माटोको भाषा ओकलेको भान भयो  हुनपनि हो  देश को माटो को माया तब हुन्छ  जब जन्म  भुमि को माटो देखि पर बस्नु पर्ने विवसता  हुन्छ सायद दाइको कविता क भाव पनि  त्यस्तै  हुन सक्छन हुन त मान्छे को  भौतिक सरिर जति नै सम्पन्न मुलुक मा भय पनि  मानसीकता  ले आफ्नु जन्म भुमि भुल्नु पनि हुन्न यो नै  नेपाली को महानता हो जस्तो लाग्छ हुन त नेपाली  सिता हरु जेसिका र राम हरु डेविड न बनेका त होइनन् तर पनि तपाई को मौलिकता को आदर गर्छु .
                                                                         धन्यवाद
                                            केशव खड्का
                                                   दोहा

Bini B

santos dai yekdam ramro chha hajur ko kavita

keep it up...

सम्पर्क माध्यम

khasskhass@gmail.com
Share |