म निरीह देश
आचार्य प्रभा, (बोल्डर ,कोलोराडो)
आरोप, प्रत्यारोप ,
विश्वाश, अबिश्वास ,
घात, प्रतिघात
न्याय ,अन्याय को चक्रब्युहमा
फसेको म निरीह देश
मेरो स्वाभिमान आज भोली
हरेक जनताको अभिमान अनी प्रतिशोधको
ज्वाला बनेर जलिरहेछ ।
स्वाभिमानको अग्लो शीर बनेर
उभिएको मेरो सगरमाथा पग्लिएर
हर आँखामा छचल्किएको छ ।
चन्द्र,सूर्य छातिमा टाँसेर
फर्फराउने मेरो प्रतीक
केवल ---लाजको पछयौरिमा मात्र परिणत छ ।
बिडम्वना हो या सतिको सराप भनु ?
मेरो छात्ती कौरव, पान्डवको
युद्धरूपी रणभूमी बनेको छ ।
स्वयम्भूको नेत्रले
तान्डव न्रृत्य हेर्न मात्र बिवश छ
अधीर बनेर मलाई सदा सर्वदा
आशिष दिने पशुपतिनाथ
यथार्थ मा नै ''पशुहरुको ''पतिमा मात्र अनुवाद छ ।
''हामी एक हौ' 'भन्ने बाणी
अनेकतामा बिभाजित छ
''मेरी आमा'' ''मेरो देश'' भन्ने
भावना र शब्दहरु इर्ष्या र जलन अनी घृणामा
परिवर्तित छ ,
त्यसैले म निरीह देश
मेरो ललाटमा केवल ---
''निरीह' 'कोरिएको छ
मेरो आफ्नो स्वाभिमान, अस्मिता
बन्धकमा परेको छ ।
