हालसालैका लेखहरु : उड्ने रहर छ,(उमा शर्मा ) तब पो दशैं आउँथ्यो,(गोतामे साँहिलो) नाप्नै सकिएन ,(रजनी श्रेष्ठ) धेरै सिकायो यो कोरोनाले,(उमा शर्मा) गिद्धहरु रमाउँदैछन्,(बासु श्रेष्ठ) आव्हान,(रजनी श्रेष्ठ) ग्रीन कार्ड,(सुदीपभद्र खनाल) लश्कर,(गोविन्द गिरी प्रेरणा) अभिनन्दन !!!!,(ऋषिराम अर्याल) गड्यौला उर्फ सत्यराज ,(कृष्ण बजगाईं )

ढिलो भएपनी उनी एक दिन आउंछन

पुरुशोत्तम सुबेदी, (बेल्जियम)

दुरान फर्कायर हो गको । एघार बर्ष भए । काआत बनाएर आउछु भनेका छन । लोग्ने बिनाकी बुहारी- कसै संग हांसे पनि बोले पनि घरमा रिस गर्छन् । दाजुले फोन नगरे, पैसा नप ाए पनि नन्द मै माथि जाइ लाग्छिन । छोराले हप्ता दिन फोन नगरे सासु पनि संका काट्छिन । आफ्नो पोईलाई प्वाओ कमाउने अर्ती दियकी होली नि भनेर।  बिबाह हुंदा म २२ बर्षकी थिएँ । अहिले त म सात कम दुई बीसकी पुगें । बल्ल बल्ल भनसुन गरेर माइत हिंडेकी -आज भाईको छोरा- भतिजाको बर्तवन्ध हो रे । भरे तुरुन्तै फर्कनु छ -देवोर को छोरा लाई बोडिंङबाट ल्याउनु पर्छ, चारै बजे आइपुग्नु पर्छ । अस्ति फोन गरेका थिए । मुसिर सम्ममा आई पुग्छु भनेका छन,  कुन्नी त्यसो भन्न लाएको ३ बर्ष भयो । खै मलाई त पत्यार पनि लाग्नै छोड्यो । आफुलाई राम्रो लागेको साडी लागाएर हिंडे पनि कुरै काट्छन- पोइले बेल्जियमबाट कमाएर प ाइ दिएको छ र खुब लगाउने भएकी छे आदी आदी । हा - मलाइ त यही घरेलुकै मन पर्छ । चप्पल पनि छिनेका थिए, खाली खुट्टामै छु । बैंस त कुनै थाहै नपाई गइसक्यो, के को चप्पल ? चाडपर्व आउँदा पनि खुशी लाग्दैन । पोहोर साल तिज्मा लिन बा आएका थिए जान दीनन सासुले । ४ वटा त भैंसी छन सबै मेरै थाप्लोमा हो । कहिले कांही त घांस काट्दा काट्दै टोलाएर आफु कहाँ छु थाहै नहुने -सानो भारी देखे सासुको मुखै बांङो देखिन्छ । मेरो सिरिमानले कमाएर न प ाए यो घरको छाकै टर्दैन । तै पनी म कती हेलां भएकी । सासुपनि मैना मैनामा मेरो को ामा छिर्छिन -पोइले कन्ना पछाडि केही प ाएको पो छकी यसलाई ? राती पनि चिओ गर्छिन कतै गई कि भनेर । पानी लिन जांदा पनि कौसी बाट हेर्छिन रे । रोपाइका खेताला तिर पनि संका काट्छिन । आखिर के को बन्धन हो मलाई यस्तो ? म उन्को छोराको सपना सजाउन आएकी । आखिर म गो ाली मात्रै भएँ । पल्तिर जयन्द्रेसंग के कुरामा हो कुन्नी म एकदिन हांसेकी थिएँ, सासु ले कुरो लाइछन, लोग्ने यस् मैना बोलेनन् । मलाई पनि कुरा लगाउनेको तांति नै छन नि । तर त पत्याउन्न !  खैरिनी ल्याएर बसिच्चन रे --तिम्रांकाले भन्छन - खै के हो के हो । दुरानको भोली पल्टै हिंडेका हुन । त राम्रोसंग अनुहार पनि हेर्न कहाँ पाएकी थिएँ रतर मन त दयालु होला जस्तो लाग्छ । ढिलो भएपनी उनी एक दिन आउछन ।

Comments

सम्पर्क माध्यम

khasskhass@gmail.com
Share |