हालसालैका लेखहरु : उड्ने रहर छ,(उमा शर्मा ) तब पो दशैं आउँथ्यो,(गोतामे साँहिलो) नाप्नै सकिएन ,(रजनी श्रेष्ठ) धेरै सिकायो यो कोरोनाले,(उमा शर्मा) गिद्धहरु रमाउँदैछन्,(बासु श्रेष्ठ) आव्हान,(रजनी श्रेष्ठ) ग्रीन कार्ड,(सुदीपभद्र खनाल) लश्कर,(गोविन्द गिरी प्रेरणा) अभिनन्दन !!!!,(ऋषिराम अर्याल) गड्यौला उर्फ सत्यराज ,(कृष्ण बजगाईं )

मेरा आफ्नाहरु फकाईदेउ

बिनोद खड्का , (हाल:दोहा, कतार )


झस्कँदा मध्य रातमा

आत्तिन्छु

म मेरै खुशीहरुसंग

ठेस खान्छु

हिड्दा आफ्नै पाईलाहरुसंग

अत्तालिन्छु

म मेरै तीव्र गतिहरुसंग ।

 

लाग्छ आफैलाई

शायद

बढँे कि कसो

म धेरै अगाडी

छुटे अरु सबै

यात्रामा जो साथ थिए

या

छोडेँे अरु सबै

संगसंगै पाईला हाल्दै थिए

भोग्दै थिएँ

एउटै आकाश

अनि एउटै नियती पनि

हराए कि कसो अरु सबै

बिर्सिएँ सबैलाई मैले

बिर्सिएँ मैले

एउटै यथार्थलाई पनि

धोका नै भयो कि कसो

साथ रहेनन

मेरा आफ्नै पनि ।

 

 

पैसाको सिरानीमा

निद्रा खोजेँ कि कसो

खोसेर अरुका खुशीहरु

सुख रोजेँ कि कसो

धिक्कार हो

रुवाई अरुलाई

हाँस्न खोजेँ कि कसो

बिर्सिएँ कि मैले

मेरै त्यो अतित

कसरी चिहाउँ म

मेरो आफ्नो आगत

समानान्तर छैनन् यदि

मेरा जीवन रेखाहरु भने

हे भगवान

पैसा होईन मलाई

केवल

अविच्छिन्न शान्ति देउ

क्षणिक खुशीहरु होईन

केवल

पीडाहरु नबल्झाईदेउ

नयाँ साथहरु होईन

केवल

पुरानै संसार देउ

मेरा आफ्नाहरु फकाईदेउ ।

 

२३ मार्च २०१३, शनिबार,

 

 

Comments

Hari Paudel

कविता सुन्दर र मार्मिक लाग्यो।

सम्पर्क माध्यम

khasskhass@gmail.com
Share |