हालसालैका लेखहरु : उड्ने रहर छ,(उमा शर्मा ) तब पो दशैं आउँथ्यो,(गोतामे साँहिलो) नाप्नै सकिएन ,(रजनी श्रेष्ठ) धेरै सिकायो यो कोरोनाले,(उमा शर्मा) गिद्धहरु रमाउँदैछन्,(बासु श्रेष्ठ) आव्हान,(रजनी श्रेष्ठ) ग्रीन कार्ड,(सुदीपभद्र खनाल) लश्कर,(गोविन्द गिरी प्रेरणा) अभिनन्दन !!!!,(ऋषिराम अर्याल) गड्यौला उर्फ सत्यराज ,(कृष्ण बजगाईं )

प्रश्नचिन्ह

विद्या सापकोटा, (हालः शंकरदेव कलेज, काठमाण्डौं)


टक
टक टक......

आउदैछ, आइरहेछ आवाज

ऊ सुन्दैसुन्दैन,

सुस्तसुस्त

झर्दैछ, झरिरहेछ फूल

ऊ देख्दैदेख्दैन ।।

 

समय

आँखै माथीबाट

उडेर

उक्लिसक्यो सगर

ऊ भने अझै

लड्खडाउदै छ बगरहरुमा

तिर्खाउदैतिर्खिदैं

टेक्दैटेकिदैं

टेकिदैंटेक्दै

कुच्चिएका दिनहरुमा

टुक्रिएका आस्थाहरुका बीच ।।

 

उफ्........

भित्रभित्र

अ...दृ...श्य

भत्कनु भत्किएर पनि

आफैंसँग

आफ्नै लागि

आफ्नै बिरुद्ध

एक बिद्रोह

एक क्रान्ति

एक पहिरो

निम्त्याउन नसक्ने...........

नियतिको टाँगामा

बाधिएको निरिह घोडा ऊ ।।

 

एक आशंका,

धी...मा

धड्किरहेको

त्यो

रोगी मुटु

कतै आफ्नै त हैन ????

 

 

Comments

Raj Kumar

बिद्याजीले आफ्नो अध्ययन संगै नेपाली कविता पनि सिर्जना गर्दै अगाडी बढ्दै जानु भएकोमा सार्है खुसि लागेको छ ! उँहाको यो अभियान नदि बगे झैँ अविरल  निरन्तर रुपमा अगाडी बढ्दै जाओस ! यहि छ मेरो शुभ- कामना ! शुभ- कामना !! शुभ- कामना !!!

Parajit pratap 'पुर्बेली'

नदेख्नु,नसुन्नु,बिबसता....ट्याम्केको डाडा पुगिसक्यो आशाको किरण तर ऊ सुनकोशिको बगरमै लर्खराउन वाध्य छ\" होला नियतिको टागाले उसलाई फुत्किनुदियको छैन। अलिकती ठोक्किएर, अलिकती लडेर, अलिकति घाउ सहेरैपनि,   हजारौ काल्खण्डमा बाँचेरै पनि,  आफ्ना र आफ्नो बिरूद्ध क्रान्ति गर्दैछे लडाईं लड्दैछ किनकी भौतिक सभ्यताको उचाइमा ऊ पुग्नु छ। यो पक्का पनि आफ्नै मुटु हो\" कबिता राम्रो छ। बिद्या बहिनी लेख्दै गर्नु होला शुभकामना /  

sudarshan sapkota

nice poem. dherai pa6i kabita manparyo.

सम्पर्क माध्यम

khasskhass@gmail.com
Share |