सपनाहरु


पल्पसा, शिकागो

सपनाहरु त मीठा थिए
ब्युँझि उठेछु कता गए
आफुलाई फेरि त्यहिँ पाएँ
निदाउनु अघि जहाँ थिएँ

पलाउँदै थिए रहरहरु
डढेलो लागी सबै जले
चुलिँदै थिए विश्वासहरु
नउठने गरि सबै ढले

नखेले हुन्थ्यो यति धेरै
ढुँगाको मुटु कसको हुन्छ
हाँसी हाँसी नै रेटेपनि
दुखाई  त आखिर उस्तै हुन्छ