गीत 

जीवन साथिको बियोगमा

राजु तुलाधर

काठमाण्डौँ, नेपाल
 

चुलिन चाहने इच्छाका लहरा बिचैमा चट्ट चुडिन गो

नियतिको बरा चलन छ यस्तै यसलाई बदल्न सक्छ र को ?

हावा उस्तै छ, पानी उस्तै छ,  उस्तै छ फुल्दै झर्ने फूल

मेरो फूल कठै, फक्रन  नपाई कोपिलामै झर्न गो

अब त उनी कता हो कता म भित्र मात्र सम्झना  भो !

बाटो उस्तै छ, यात्रा उस्तै छ, उस्तै निरंतर हिड़्दैछ्न यात्री

धेरै दूरको यात्रा हाम्रो हिंड्दा हिंड्दै अधुरो भो

गंतब्य पुग्ने जीवित धोको म भित्रमात्र सीमित भो !

सपना उस्तै छ, कल्पना उस्तै छ, उस्तै छ सारा तर्कनाहरू

घरि घरि झस्काउँछ यिनले को हूँ कहाँ छू बेपत्तै भो

मनै त हो नि निर्लज भिकारी थाङ्ग्नेको साथी आशै न भो !

(साथीले उमेरमै जीवन साथी गुमाउदाको चोट र बियोग प्रति मेरो हार्दिक समवेदना)

मार्च २०, २००८