दिशाहीन गन्तव्य

 
 
शरद निरोला
मेरिल्याण्ड  

अचेल निकै दिन भयो  
विरक्तिले ग्वाम्लाङ्ग छोपेको छ  
शरीरका प्रत्येक स्नायूहरु  
स्पन्दनहीन भएर लोलाएका छन्  
यस्तो लाग्छ मानौ मस्तिष्कमा केवल  
शून्यताको मात्र वास छ ।  
  
पाईला टेकेदेखि यस नौलौ धरतीमा  
जिवनले सुस्केरा हाल्न बिसर्िसकेको छ  
विवशताको उच्छ्वासभित्र अभिशप्त यो बुद्धि  
रातोदिनको गुजारा टराईले  
कुण्ठित भईसकेको छ ।  
  
अतिरँजना यहाँको दिनचर्या छ  
प्रत्येक क्षेत्रमा नैतिकताको मर्दन छ  
जीवनको यहाँ कुनै मूल्य नै छैन  
केवल पैसाको नै बोलवाला छ ।  
  
व्यक्तिवादी जीवन प्रवृतिले बाँधिएको जनमानस  
पहिले म र पहिले मेरो मा झुण्डिएको छ  
बसुधैव कुटुम्बकम्को परम्परामा हुर्किएको यो मनुष्य  
बसुधैव सर्वनाशम् सँग जेलिएको छ ।  
  
कहिले काहिँ त यस्तो लाग्छ बरु आफ्नै धरती निको  
अभाव र अशान्तिले सँधै चुर्मुरिनु परेपिन  
राजनीतिक अस्थिरताको कारण देश दिशाहीन हुनपुगे पिन  
जीवन त्यहु झरना जस्तै सलल बग्छ  
भावनाहरु उदात्त हुन्छन्  
एकजना घाईते हुँदा सम्पुर्ण छिमेक हताहत हुन्छ  
मान्छेको जीवनको महत्व छ उसको स्वाभिमानको ईज्जत छ  
एकार्का बीच ममत्व छ ।